گنجور » ناصرخسرو » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۴۴
وز ابر مرو را به سوی خاک فرو خواست. زی تیر نگه کرد پر خویش برو دید. گفتا «ز که نالیم؟. که از ماست که بر ماست». قصیدهٔ شمارهٔ ۴۵: هر چه دور از خرد همه بند است ». « قصیدهٔ شمارهٔ ۴۳: اگر بزرگی و جاه و ...
![](/themes/image/whatsappp.png)