ریختهگری مداوم (پیوسته) - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
ریختهگری پیوسته، فرایندی است که در آن فلز مذاب برای کاربردهای پسین، به صورت محصولات نیمهساخته ریختهگری (همانند شمشال، شمشه و تختال) تولید میشوند. در سال ۱۹۵۰؛ برای تولید شمش، فولاد در قالبهای ثابت ریخته میشد. از آن پس ریختهگری پیوسته در جهت افزایش کیفیت و کاهش هزینههای تولید پیشرفتهای بسیاری کرد. این روش به دلیل داشتن هزینهٔ ذاتی کم و کیفیت بیشتر و همچنین داشتن کنترل در طول فرایند بسیار متداول است.